396- Trądzik i jego rodzaje

Witajcie !

Dzisiaj zapraszam Was na dość nietypowy post mianowicie mowa będzie o trądziku. Jak wiele rodzajów jest trądziku? Jak go rozpoznać? Jak leczyć ? U kogo najczęściej występuje? Dowiecie się wszystkiego poniżej.

Trądzik chlorowy (łac. chloracne) – dermatologiczny zespół chorobowy związany z ekspozycją na dioksyny.

Toksyczne działanie polichlorowanych dibenzo-p-dioksyn na skórę polega na hiperkeratozie i hiperplazji naskórka, hiperkeratozie mieszków włosowych oraz zaburzeniu funkcji i budowy gruczołów łojowych.

Skóra twarzy i małżowin usznych jest nieregularnie wzniesiona, na niej stwierdza się występowanie licznych zaskórników, tworzących stwardniałe skupienia i zgrubienia. Gruczoły łojowe są poszerzone, ich ujścia są zaczopowane przez masy rogowo-łojowe; istnieje tendencja do tworzenia torbieli łojowo-rogowych.

Objawy tego typu ujawniają się po kilku miesiącach ekspozycji na dioksyny.

Trądzik niemowlęcy (łac. acne neonatorum) – bezbolesna dolegliwość skóry, występująca w pierwszych miesiącach życia dziecka. Czas trwania to zazwyczaj kilka dni do kilku tygodni. Przyczyna powstawania trądziku niemowlęcego nie jest znana. Charakteryzuje się on pojawieniem się w okolicach twarzy, szyi, czoła małych krostek, które przypominająpotówki i które mogą zamienić się w czerwone plamki. Co znamienne, w miejscach ogrzanych (np. na policzku, na którym dziecko śpi) trądzik jest bardziej widoczny, krostki robią się czerwone. Podczas ochładzania zaś (np. na spacerze) krostki przybierają kolor skóry i wydaje się, że trądzik zanika.

Trądzik niemowlęcy ustępuje samoistnie.

Leczenie

Ponieważ nie są znane przyczyny powstawania trądziku niemowlęcego, nie ma konkretnego lekarstwa na tę dolegliwość. Zaleca się mycie skóry tzw. emolientami. Nie wolno myć zwykłym mydłem, ani rumiankiem. Jeśli nie ma poprawy po paru dniach lub gdy trądzik występuję u niemowlęcia powyżej 4 miesiąca życia, należy udać się do lekarza.

Trądzik młodzieńczy (łac. Acne vulgaris) – choroba skóry, której początek występuje w wieku pokwitania, kiedy pod wpływem zmian hormonalnych (nadmiernej stymulacji androgenowej) dochodzi do nadmiernego pobudzenia czynności gruczołów łojowych (łojotoku).

Zaskórniki i grudki, popularnie nazywane pryszczami, są objawem trądziku. Ich powstawanie wiąże się z nadmiernym wytwarzaniem łojui wzmożonym rogowaceniem komórek przewodu wyprowadzającego gruczołów łojowych skóry. Nakładające się na siebie warstwy zrogowaciałego naskórka wypełniają przewód wyprowadzający i zamykają jego ujście. Zablokowane ujście kanału gruczołu łojowego czopem łoju i zrogowaciałych komórek to tzw. zaskórnik, który jest niezapalną postacią trądziku. W takim nagromadzeniu naskórka zrogowaciałego i łoju niektóre bakterie (szczególnie z gatunku Propionibacterium acnes), zawsze obecne na powierzchni skóry, rozwijają się szczególnie dobrze i wywołują proces zapalny, który może powodować pęknięcie ściany przewodu wyprowadzającego i rozwój zapalenia w okolicy gruczołu łojowego. Grudki stają się wtedy duże, czerwone i bolesne.

Ok. 80% przyczyn trądziku to czynniki genetyczne.

Leczenie:

-preparaty powodujące złuszczanie naskórka

-kwas salicylowy (zawarty np. w spirytusie salicylowym)

-kwas azelainowy

-kwasy AHA (np. kwas mlekowy, kwas glikolowy)

-miejscowo działające preparaty przeciwbakteryjne

-nadtlenek benzoilu

-8-Hydroksychinolina

-miejscowo działające preparaty przeciwzapalne

-nikotynamid

-miejscowo działające antybiotyki

-chloramfenikol

-erytromycyna

-klindamycyna

-sulfacetamid

-podawane doustnie antybiotyki

-tetracykliny (w szczególności minocyklina i doksycyklina)

-leczenie hormonalne

-cyproteron

-drospirenon

-podawane doustnie leki przeciwzapalne

-ibuprofen

-miejscowo działające retinoidy

-adapalen

-izotretynoina

-tretynoina

-retinol

-podawane doustnie retinoidy

-izotretynoina

-fototerapia

-dieta

-nie spożywać mleka, lodów, śmietany,

-unikanie antybiotyków

-regeneracja flory bakteryjnej

-spożywanie warzyw i owoców z naszej szerokości geograficznej

-higiena

-nie szorować skóry żadnymi mydłami, żelami, bezpośrednio zmienionych chorobowo miejsc

-mydłem zmywać dłonie spłukać wodą i masować ciało delikatnie

-czopy łojowe niezaczerwienione szorować szmatką ręcznikową po rozmiękczeniu w trakcie kąpieli

-po kąpieli po 5 minutach posmarować miejsca zmienione kremem natłuszczającym

-po 20 minutach masujemy tamponem nasączonym tłustym kremem zakleszczone czopy łojowe

Trądzik różowaty (łac. rosacea) - przewlekłe schorzenie skóry (dermatoza) dotyczące osób w wieku dojrzałym, które polega na występowaniu wykwitów rumieniowych, grudkowych i krostkowych.

Epidemiologia

Chociaż schorzenie częściej występuje u kobiet, to ciężkie postacie, z przerostem o charakterze rinophyma, dotyczą głównie mężczyzn. Szczyt zachorowań przypada na 30-60 rok życia. Zapadalność na trądzik różowaty ocenia się na 1-10% populacji; jest ona zwiększona u osób z I i II fototypem skóry. Skandynawia i Irlandia są obszarami zwiększonej zapadalności.

Etiopatogeneza

Etiopatogeneza jest wieloczynnikowa i nadal jest nie w pełni wyjaśniona. Składają się na nią czynniki genetyczne i środowiskowe. W powstawaniu zmian największą rolę przypisuje się zjawiskom immunologicznym i zaburzeniom naczynioruchowym.

Obraz kliniczny:

Zmiany rumieniowe, grudkowe i krostkowe, powikłaniem jest często zapalenie spojówek.

Postacie;

-rumieniowa z teleangiektazjami

-grudkowo-krostkowa

-przerostowo-naciekowa

-oczna

-ziarniniakowa

Leczenie

Dąży się do indywidualizacji leczenia i dostosowaniu go do rodzaju i zaawansowania zmian.

-zasady ogólne

-leczenie kosmetyczne

-leczenie miejscowe

-leczenie ogólnoustrojowe

-lasero- i fototerapia

-leczenie operacyjne

Polecam bloga na którym dowiecie się więcej --> KLIK

Udostępnij ten post